«Du
kan ikke hva jeg kan, jeg kan
ikke hva du kan, men Gud har
en gjerning som passer for deg
og en annen som passer for meg.»
Ja,
slik syng me med borna. Og dette
er vel klår tale om korleis
eit «team» skal
fungere? Og slik skal vel menigheten
vera også? Gud har ein
gjerning for oss alle.
Då
teamarbeid kom på moten
for nokre år tilbake,
vart det mykje diskutert og
i tillegg praktisert med vekslande
resultat. Erfaringa har vist
at det kan gjeva store resultat
der deltakarane i gruppa er
innstilte på og vil samarbeida.
Innan misjonsarbeid har det
i minste eitt misjonsselskap
(luthersk) offisielt gått
inn for dette. Det heiter seg
der at «dei som vil ha
teamarbeid, skal få».
Hadde det vore noko slikt mellom
oss, så skulle me ha bedt
om det. Her er bruk for det
i Paraguay.
Me
har fått eit evangeliesenter.
Det er eit tiltak som skal ta
seg av radioevangelisering,
litteratur, hjelpa til i annan
evangeliering og driva bibelskule
pr. korrespondanse. Dette i
samarbeid med og til fordel
for alle innan vår misjon.
Få arbeid skulle vera
meir naturlege for team.
Me
har eit stasjonert arbeid, det
vil si laging av radioprogram,
svaring av lyttarbrev, stensilering,
retting og sending av elevoppgåver,
m.a. Me har eit mobilt arbeid
som er opptak av radioprogram
når talaren ikkje kan
koma til studio, vitjingar av
radiostasjonar og vitjingar
av dei som har skrive lyttarbrev.
Det har og vore utdeling av
litteratur som ved 8. desember
(Jomfru-Maria-festen) og når
venneflokkane har hatt kampanjar.
Det burde og vore hjelp til
bibelveker og kurs, t.d. i musikk,
søndagsskulearbeid etc.,
der vennane ynskte hjelp.
Til
no er me tre. Den siste i gruppa
er Augustin. Han tilhøyrer
menigheten i Ypacarai og er,
trass sin unge alder, vald til
eldstebror der. Kjell Arne Johansen
som er forstandar, fortel at
han ofte er oppglødd
når han kjem att, og han
legg fram for vennane bønnemne
frå brev me har fått,
eller brev frå lyttarane
generelt. |
|
Han
har etter måten god utdanning
med omlag artiumseksamen.
No
rettar han brevskulebreva og
skriv stensilar. (Han tok skrivemaskinskurs
for eit år sidan). Dessutan
lærer han å bruke
stensilmaskina og apparata på
studioet. Han held og ei og
anna radiopreik, enda det siste
er det vanskelegaste for ham.
«Men Gud har ei gjerning
som passar for ham.»
Vil
du hjelpe til med å underhalda
han? Lønningane gjekk
etter 31. januar opp med 15%,
og p.g.a. dei same prisaukane
må nok me gjera det same.
Kan du derfor gjeva aleine eller
såman med andre kr. 525
pr. månad? Skriv i så
fall til IBRA Radio, og merk
saka "Løn til teamarbeida"
i Paraguay».
Resten
av teamet i dag er Inger-Johanne
og Inge Bjørnevold. Inger-Johanne
er husmor og «privatsekretær»
(ho tok skrivemaskinkurs då
me var i Noreg si og er elles
med i bøn, eller med
trøyst når noko
går gale, er med og deler
gledene når noko går
godt, har svinga målarkosten
eller stempla traktatar osv.
etter som det vore treng til.
Inge er «primus motor»
som ventar spent på omGud
har snakka med nokon om å
koma ut og overta når
det lir til heimreise i oktober-november
1978. Dei då planlagt
opphold i Noreg ca.8 - 9 månader
fram til juni-juli 1979. Her
er altså trong for avløysarar
som er innstilte på teamarbeid.
Ideelt for heimeverande misjonærar.
Elles
har teamet vårt hatt mange
laust tilknytte medarbeidarar.
Siste halve året har mange
av venne i Ypacarai og Atyra
vore med i bretting og stempling
av trakta. Brødre frå
Pedro Juan Caballero og Eben-Ezer
m.a. har vore med og laga radioprogram.
Mest har familien Iversen og
menigheten i Caacupe jobba med
traktatar, men vår vår
ekstrahjelp direkte frå
Norge gjorde og ein framifrå
innsats, Petter Berg og fr.
Anne Winsevold.
Me
tror på teamarbeid. Ikkje
fordi ordet er moderne og «klang».
Fordi det står: «Men
nå satte Gud lemmene,
hvert isæi dem, på
legemet, således som han
ville. Var de derimot ett lem,
hvor ble det da av legemet?
Men nå er der mange lemmer,
men ett legeme,» l. Kor.
12.18-20.
|
